Azıcık kendimi düzelttim, kendime çekidüzen verdim derken azrail eni yine yokladı...Şubat ayında yaptığım kazadan sonra doğru dürüst alkol almıyordum;çok nadiren kullanmaya çalışıyordum ve özellikle babamın arabası ileyken de hiç almamaya calısıyordum; fakat atladığım bir detay varmış, alkol kendi arabanla olmasa da başkasının arabasıylayken de zararlı ve sakıncalı imiş.
İçimdeki enerjiyi bir türlü harcayamadığımdan dolayı böyle şeyler başıma geliyor.Doyumsuzum çünkü enerjini harcayamıyorum...Hep dah cok hep daha çok istiyorum,aslında çok büyük keyif de almıyorum ama işte yapıyorum
Kazaya geçecek olursak çok büyük bir kaza geçirdik, çorba içmeye giderken dönemeyecektik.Arkadaşın uyuması snucunda karşı şeride geçerek taklalar atıp şarampole yuvarlandık.Şükür ki emniyet kemerim takılı idi.İlk kazadan sonra bunu kendime alışkanlık haline getirmiştim.Kaza olduğu anda tek hatırladığım emniyet kemerine sarılıp "Allah" diye içimden geçirmemdi.
Yüce Allah`ım bu sefer de beni korudu.Sana şükürler olsun yarabbim...
Gönülo davalarında yine bir gelişme yok, umut dersen zaten kalmamıştı...
No Name
Uzun zamandır yazamamıştım, bu bloğun varlığını uuttumğum zamanlar bile oldu, ama aklıma geldiği anda isiznle birşeyleri karalamya tarihe ufak notlar düşmeye karar verdim..
En so Ağustos ayında yazdığımdan bu yana, gözle görülür pek değişiklik olmadı,Hayatta bomboş savrulan bir yaprak gibiyim.Amaçsız, gayesiz bir yerden aşağıya savruluyorum...
Tıpkı lise dönemindeki anları yaşıyorum adeta;oysa ben üniersiteyi kazanıp burdan gittiğimde bu anların bidaha hiç yaşanmayacağını düşünmüştüm..Oysa insanın kaçıp kurtulmaya çalıştıkları, kaçmaya uğraştıkça peşinden geliyormuş....
Keşke lisedeki yaratıcılığım olsa da bu boş geçen dönemimi eskisi gibi üreterek geçirebilsem...
Üzerimdeki bu hantallıktan kurtulmak istiyorum..Öyle bir haldeyim "olsun diye bile uğraşamıyorum"
Bu arada bir sevindirici haber var iş bankası sınavını kazandım, mülakata çağırılıp bir an önce iş ebaşlamayı istiyorum.Allah`ımın izniyle şu süreçten bir an önce mutlu sonla ayrılsam çok güzel olacak
En so Ağustos ayında yazdığımdan bu yana, gözle görülür pek değişiklik olmadı,Hayatta bomboş savrulan bir yaprak gibiyim.Amaçsız, gayesiz bir yerden aşağıya savruluyorum...
Tıpkı lise dönemindeki anları yaşıyorum adeta;oysa ben üniersiteyi kazanıp burdan gittiğimde bu anların bidaha hiç yaşanmayacağını düşünmüştüm..Oysa insanın kaçıp kurtulmaya çalıştıkları, kaçmaya uğraştıkça peşinden geliyormuş....
Keşke lisedeki yaratıcılığım olsa da bu boş geçen dönemimi eskisi gibi üreterek geçirebilsem...
Üzerimdeki bu hantallıktan kurtulmak istiyorum..Öyle bir haldeyim "olsun diye bile uğraşamıyorum"
Bu arada bir sevindirici haber var iş bankası sınavını kazandım, mülakata çağırılıp bir an önce iş ebaşlamayı istiyorum.Allah`ımın izniyle şu süreçten bir an önce mutlu sonla ayrılsam çok güzel olacak
